• رینگ بین الملل بورس انرژی ایران امروز میزبان عرضه نفت گاز شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران به مقصدهای افغانستان و عراق بود.
•  

  به گزارش شانا، بورس انرژی ایران، امروز (دوشنبه، ١٥ آذرماه) میزبان معاملات مستمر در بازار قراردادهای سلف موازی استاندارد برق و قراردادهای سلف موازی استاندارد با سررسید یکسال و بیشتر در بازار مشتقه بود.

  کالاهای آیزوفید، آیزوریسایکل، نفتای سنگین تصفیه نشده، حلال ٤٠٤ و بلندینگ نفتای حلال ٤١٠ پالایش نفت شیراز و برش سنگین و سوخت کوره سبک پتروشیمی تبریز امروز در رینگ داخلی بورس انرژی عرضه شدند.

  رینگ بین الملل بورس انرژی نیز امروز میزبان دادوستد گاز مایع خام پالایش گاز ایلام، حلال ٤٠٠، ٤٠٢،٤٠٦ و ٤١٠ پالایش نفت اصفهان، نفت سفید شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران از انبار نفت ساری به مقصد عراق، نفت‌گاز شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران از انبار نفت تبریز به مقصد عراق و نفت‌گاز شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران از انبار نفت ساری به مقصد افغانستان بود.

مجله پاور آمریکا از پیش بینی تغییرات بی سابقه در سبد انرژی جهان توسط آژانس بین المللی انرژی خبر داد و نوشت: شمار فزاینده ای از کشورها با دادن یارانه، از تولید انرژی های پاک حمایت می کنند و این سیاست، چالش زا و مستلزم تغییراتی در بازارهای انرژی است. 

به گزارش گروه تلکس شانا به نقل از ایرنا، آژانس بین المللی انرژی (آی.ایی.ای) در سند چشم انداز انرژی جهان که بتازگی منتشر کرده، از در راه بودن تغییرات چشمگیر در سبد انرژی جهان خبر داده است و اعلام کرد: بر اساس سند چشم انداز انرژی جهان، شمار دیگری از کشورها در حمایت از انرژی هسته ای و زغال سنگ دچار تردید می شوند، هر چند این منابع انرژی اکنون نیز به لحاظ قوانین زیست محیطی و اقتصادی تحت فشار قرار دارند. 

به گزارش مجله پاور آمریکا، همچنین آژانس بین المللی انرژی پیش بینی کرده است، تولید انرژی با استفاده از گاز طبیعی که خود به لحاظ هزینه تولید تحت فشار است، در سراسر جهان افزایش خواهد یافت و بر موج جدید كاهش شاخص های قیمت نفت سوار می شود. 
این گزارش سالانه می گوید، تعداد بی سابقه ای از کشورها به دنبال سیاست های یکپارچه برای پاسخگویی به اهداف اقتصادی، امنیتی و محیط زیست هستند، آرمان هایی که تا حدودی در چارچوب همایش تغییرات آب و هوای سازمان ملل که در دسامبر (آذر) گذشته در پاریس برگزار شد، قرار دارند. 
در آمریکا سه عامل اصلی بخش انرژی را شکل می دهد: قوانین فدرال (از قبیل برنامه انرژی های پاک، استاندارهای مواد مضر خورشید و هوا و استاندارهای جدید در مورد دی اکسید کربن)، استاندارد انرژی های تجدید پذیر که در حال ورود به بسیاری از کشورهاست و کاهش قیمت های گاز طبیعی که مشوق جایگزینی گاز طبیعی به جای زغال سنگ است و حتی برخی واحدهای هسته ای را نیز غیراقتصادی می کند. 
در این میان، در اتحادیه اروپا گروه هایی که بتازگی اشتراک منافع خود برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای را اعلام کرده اند، تعیین کننده تغییرات سبد انرژی خواهند بود. هدف مشترک این گروه ها این است که در سال ٢٠٣٠ تولید گازهای گلخانه ای را ٤٠ درصد کاهش دهند. 
به گفته آژانس بین المللی انرژی، استراتژی اتحادیه اروپا به دنبال سطوح بالاتر همکاری بازارها با هدف تسهیل سرمایه گذاری بیشتر در انرژی های تجدیدپذیر و فناوری هایی است که برای تولید برق، دی اکسید کربن کمتری تولید می کنند. 
دیگر کشورهایی که در حال تغییر سبد انرژی خود هستند از جمله ژاپن که بشدت متکی به انرژی هسته ای است، در حال افزایش سرعت اجرای پروژه های تولید برق از طریق انرژی های تجدید پذیر و در حال تصویب تعداد زیادی پروژه هستند. اغلب پروژه های خورشیدی از طریق خرید تضمینی برق انجام می شوند. 
براساس این گزارش، ٤١ راکتور هسته ای ژاپن همچنان تعطیل و ٢٥ راکتور هسته ای نیز منتظر ارزیابی مجوز فعالیت هستند. 
اقتصادهای نوظهور نیز به طور مرتب سیاست هایی برای پاسخگویی به امنیت انرژی و اهداف زیست محیطی اتخاذ می کنند. چین برای نیروگاه های زغال سنگی جدید خود استانداردهای کارایی سخت گیرانه تری تعیین کرده است. این کشور همچنین برای باد، خورشید، نیروگاه های برق آبی و انرژی هسته ای اهداف آرمانی دارد. 
هند که قصد دارد برای فراهم کردن برق همه شهرهای خود، ظرفیت تولیدش را بگونه چشمگیری افزایش دهد نیز اهداف درخور توجهی در زمینه انرژی های تجدیدپذیر دارد. هند در نظر دارد تا سال ٢٠٢٢، ١٠٠ گیگاوات از خورشید، ٦٠ گیگاوات از باد، ١٠ گیگاوات از سوخت های زیستی و پنج گیگاوات از نیروگاه های برق آبی کوچک برق تولید کند. 
کشورهای آسیای جنوب شرقی که در ایجاد تاسیسات کارخانه های زغال سنگی جدید پیشتازند نیز بدنبال متنوع کردن منابع تامین انرژی هستند. برزیل که از خشکسالی سخت و نابودکننده در رنج است مجبور شده تولید نیروگاه های برق آبی خود که در گذشته تا حدودی به آن متکی بود را محدود کند. 
به طور کلی، در این گزارش که فرض می کند سیاست ها و معیارهای اعلام شده از سوی کشورها از اواسط سال ٢٠١٥ تصویب شده اند، پیش بینی شده سهم فناوری هایی که برای تولید برق دی اکسید کربن کمتری تولید می کنند، در سبد انرژی جهان از حدود ٣٣ درصد در سال ٢٠١٣ به ٤٧ درصد در سال ٢٠٤٠ افزایش می یابد. 
با این حال آژانس بین المللی انرژی می گوید ماهیت و سرعت این تغییر در همه جای دنیا یکسان نیست و از منطقه ای به منطقه دیگر تفاوت دارد.